Leren vanuit nieuwsgierigheid? Ja toch?!

Op De Correspondent verschenen volgend artikelen

- Voor deze schoolleider begint leren bij nieuwsgierigheid, is een interview met de schoolleider/directeur van de Agora-school in Panningen, Nederland.

- Deze school is een antwoord op de prestatiemaatschappij, is een artikel waarin de journalist een inkijk geeft in de werking van een Agora-school.

Een Agora-school vertrekt vanuit de (nieuwsgierigheid van de) leerling en geeft de leerling het eigenaarschap van zijn leerloopbaan in handen. Leraren zijn er coach en begeleiden de leerling bij zijn traject op maat.

Hoewel De Correspondent voornamelijk over Nederland bericht, is dit artikel ook voor ons interessant. Enerzijds omdat er in België ook reeds drie Agora-scholen zijn (Sint-Katelijne-Waver, Leuven en Tielt-Winge) met een 250-tal leerlingen verdeeld over de drie vestigingen, anderzijds omdat onderwijsinnovaties waar ook ter wereld interessant kunnen zijn voor onze eigen klaspraktijk.

Deze scholen vertrekken vanuit de nieuwsgierigheid en interesses van de leerling en geven de leerling de lead maar het is niet zomaar een vrijblijvende dagbesteding. Ook de eindtermen of het eindexamen (in Nederland) moeten gehaald worden. Maar men doet dit meer op maat van de leerling via challenges die deze zelf bepaalt.

Leerlingen leren op eigen ritme over onderwerpen waar op dat moment hun interesse naar uit gaat. Men prikkelt de leerlingen met inspiratiesessies om tot onderwerpen te komen waar ze zelf mogelijks niet aan dachten.

Het artikel geeft ook enkele cijfers over het welbevinden van de leerlingen. In vergelijking met de landelijke cijfers scoren de Agora-scholen veel beter, logisch zegt het artikel want mensen zijn nu eenmaal gelukkiger als ze autonomie en vrijheid ervaren in het maken van hun keuzes.

Ik heb ook de website van de Belgische Agorascholen bekeken om me toch een nog beter beeld te kunnen vormen.

Op basis van al deze info ben ik wel voorstander van dit soort scholen. Ze geven leerlingen binnen bepaalde kaderlijnen de vrijheid om hun eigen traject te volgen. Kunnen leren vanuit eigen interesse en nieuwsgierigheid zorgt er meestal ook voor dat de leerstof beter blijft hangen. De leerling leert ook zelfstandig aan de slag te gaan, maar kan wel terugvallen op ondersteuning van coaches en vak-experten.

In het reguliere onderwijs heeft de leerling heel weinig zeggenschap over wat wanneer geleerd wordt en volgt men het standaardprogramma dat voor iedereen hetzelfde is. Het lijkt me ook heel moeilijk om Agora-onderwijs voor elke leerling uit te rollen, maar misschien is het wel mogelijk om een aantal zaken hieruit mee te nemen naar de klaspraktijk. Misschien is het wel mogelijk om aan het begin van het schooljaar de leerlingen te tonen wat er tegen het einde van het jaar gekend moet zijn en hen te vragen wat ze wanneer willen behandelen. Zo krijgen leerlingen iets meer zeggenschap maar ook verantwoordelijkheid. Een andere mogelijkheid zou kunnen zijn om het lessenrooster zo aan te passen, dat vakken steeds in blok worden gegeven zodat men langer aan één stuk kan werken rond een bepaald onderwerp.

Alleszins is Agora-onderwijs in mijn ogen een verrijking voor het onderwijslandschap en een innovatie die zeker de aandacht verdient. Vertrekken vanuit de nieuwsgierigheid van de leerling is m.i. altijd een goede premisse. Ik houd het alvast in de gaten!